Zwalczanie gryzoni metodami chemicznymi.

Zwalczanie szczurów i myszy jest trudne. Ze wszystkich metod eliminacji gryzoni najbardziej skuteczne są metody chemiczne, które polegają na stosowaniu produktów biobójczych, zwanych rodentycydami.

Wyróżnia się dwie grupy rodentycydów: trucizny ostre (szybko działające) i trucizny o działaniu chronicznym. Wybór grupy rodentycydów dla celów deratyzacji zależy od wyniku analizy wielkości populacji szkodników. W zależności od liczebności gryzoni w obiekcie lub terenie, mogą być stosowane następujące metody:

- jeśli niska liczebność gryzoni w terenie lub w obiekcie:

• chwytacze i łapki, czyli metody niechemiczne;

• rodentycydy o działaniu chronicznym (antykoagulanty);

- jeśli wysoka liczebność gryzoni w terenie lub w obiekcie:

• najpierw rodentycydy o działaniu ostrym (np. fosforek cynku), a potem wolno działające antykoagulanty .

Trucizny o działaniu ostrym stosuje się tylko w przypadku wystąpienia licznej populacji gryzoni na danym terenie, a celem działania jest jak najszybsze obniżenie liczebności szkodników. Po zabiegu z rodentycydem ostrym należy stosować rodentycydy o powolnym działaniu i/lub wybrane metody niechemiczne.

Rodentycydy o działaniu ostrym uśmiercają gryzonie prawie natychmiastowo. Gryzonie giną szybko po ich pobraniu. Po zakończeniu akcji trucia gryzoni koniecznie trzeba dokładnie umyć naczynia, powierzchnie i urządzenia, które miały kontakt z trutką zawierającą ostry rodentycyd. Trucizny ostre nie są selektywnymi preparatami. Oznacza to, że stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia zwierząt domowych i ludzi, dlatego powinny być stosowane z dużą ostrożnością.

Najczęściej stosowaną trucizną ostrą jest fosforek cynku, który jest zwykle nanoszony na ziarno pszenicy w stężeniu około 2%. Jest to jeden z najstarszych rodentycydów, tani i szeroko stosowany środek gryzoniobójczy. Substancja aktywna jest szarym proszkiem o zapachu czosnku, ponoć atrakcyjnym dla gryzoni. Zawiera ją m. in. preparat: Ziarno Zatrute Fosforkiem Cynku (1,3%).

Fosforek cynku wykazuje on bardzo szybkie działanie toksyczne na myszy i szczury. Szczególnie zalecany jest do zwalczania mysz, które nigdy nie najadają się do syta w jednym miejscu i nie wracają do poprzedniego żerowiska. Myszy powinny więc pobrać pojedynczą, ale skuteczną dawkę trucizny.

Za pomocą ostrych rodentycydów można uzyskać 90%-tową redukcję populacji szkodliwych szczurów. Te szczury, które przeżyją, jest bardzo trudno wyniszczyć za pomocą przynęt zatrutych fosforkiem cynku. Do ich wygubienia potrzebne są trucizny o działaniu chronicznym, np. antykoagulanty.

Rodentycydy zawierające antykoagulanty, jak np. warfarynę, są mniej dla nas niebezpieczne niż przynęty zatrute fosforkiem cynku. Są stosowane w bardzo małych stężeniach (dawkach) i wywołują śmierć gryzoni w wyniku krwawień wewnętrznych. Witamina K1 jest antidotum (odtrutką) na tą truciznę. Ponieważ trutki zawierają bardzo mało trucizny i działają wolno, dlatego nie wywołują u gryzoni odruchu obawy przed trutką i nie ma potrzeby wykładania nie zatrutych przynęt, zanim zastosowany zostanie rodentycyd z antykoagulantem. Zabijają gryzonie po kilku lub kilkunastu dniach, a więc szczury nie kojarzą śmierci współplemieńców z wyłożoną trutką.

Wyróżnia się obecnie antykoagulanty wielodawkowe zaliczane do antykoagulantów I generacji i antykoagulanty jednodawkowe zaliczane do antykoagulantów II generacji.

Warfaryna jest jednym z pierwszych antykoagulantów i nadal wchodzi w skład kilku stosowanych rodentycydów jako substancja aktywna. Ptaki są stosunkowo odporne na produkty biobójcze zawierające warfarynę, podobnie psy, ale nie koty. Dla psów śmiertelną jest jednorazowa dawka 0,45 kg trutki, a dla kotów już 43 g trutki.

Pojawienie się ras odpornych mysz i szczurów na powszechnie stosowane antykoagulanty I generacji w II połowie XX w., głównie na warfarynę, oraz potrzeba szybkiej deratyzacji (chodzi o to by je „truć, a nie karmić”) były bodźcem do poszukiwań nowych substancji aktywnych. W wyniku żmudnych badań powstały nowe antykoagulanty, z dodatkiem związków bromowych, które powodują śmierć gryzonia już po jednym posiłku. Są to tzw. rodentycydy jednodawkowe, które jako substancje aktywne zawierają m. in.:

• brodifakum (Murin Facoum),

• bromadiolon (Murin Forte),

• difetialon (Baraki),

• flokumafen (Storm),

• difenakum (Murin Dife).

Jednym z najsilniejszych antykoagulantów jednodawkowych jest brodifakum. Preparaty (bloczki, granule, pasta) zawierają zwykle 0,005% substancji aktywnej. Jedno pobranie 2 g trutki zabija szczura wędrownego, a mniej niż 1,0 g trutki zabija mysz.

Bromadiolon jest substancją aktywną wielu produktów gryzoniobójczych. Preparaty te zawierają 0,005% substancji aktywnej. Bromadiolon charakteryzuje wyższa wartość LD50 niż brodifakum. Oznacza to, że gryzonie muszą zjeść więcej trutki z bromadiolonem, aby otrzymać dawkę śmiertelną. Ta różnica nie ma jednak praktycznego znaczenia. Już pobranie 5-8 gramów trutki wystarcza do zabicia szczura, a około 1 gram zabija mysz. Śmierć gryzoni następuje zazwyczaj po 3-4 dniach.

Firma CleanSpot świadczy usługi z zakresy deratyzacji warszawa. Stosujemy metody chemiczne deratyzacji i mechaniczne.
Jeżeli borykają się Państwo z problemem gryzoni polecamy usługi naszej firmy Dezynsekcja Deratyzacja Dezynfekcja CleanSpot.