Zwalczanie kleszczy.

Kleszcze atakują ludzi i zwierzęta w lesie, na polanach leśnych oraz na łąkach porośniętych krzewami, w ogródkach działkowych i przydomowych. Larwy występują na małych zwierzętach, na gryzoniach, drobnych ssakach owadożerne i mięsożerne, nietoperzach, a także na gadach (jaszczurki, węże). Dorosłe kleszcze osiadają na większych ssakach i znanych jest około 90 żywicieli kleszczy w Polsce. Człowieka atakują wszystkie stadia rozwojowe kleszcza, które umiejscawiają się na głowie, na kończynach, w zgięciach i fałdach skórnych, a nawet na pośladkach. Bardzo zagrażają życiu i zdrowiu ludzi, gdyż przenoszą zarazki bardzo groźnych chorób.

Kleszcze nie są owadami. Należą do pajęczaków, a dokładniej do roztoczy; są więc bliżej spokrewnione z pająkami niż z owadami.

Samica kleszcza pastwiskowego (Ixodes ricinus), najpospolitszego naszego kleszcza, jest jasnobrązowa. Przed posiłkiem mierzy tylko 3,5-4,5 mm, ale opita krwią osiąga długość nawet do 12 mm.

Zapłodnione i nassane krwią samice odpadają od żywiciela i po 4-27 dniach składają aż 2-5 tysięcy jaj w trawie lub pod warstwą opadłych liści. Samice zlepiają jaja w złoża zwilżając je wydzieliną gruczołu znajdującego się nad ryjkiem. Wydzielina ta chroni jaja przed szkodliwym oddziaływaniem środowiska. Składanie jaj trwa około 4 tygodni, po czym wyczerpane wysiłkiem samice giną.

Po 3-4 (nawet po 6) tygodniach z jaj wylęgają się drobne (0,6 mm długości), sześcionożne larwy, które zebrane w grupach na źdźble trawy lub gałązce krzewu oczekują na przebiegające drobne ssaki, które atakują. Po upływie 3-6 dni, opite krwią larwy odpadają od żywiciela, nieruchomieją przez 4 tygodnie w ściółce i następnie linieją w ośmionożną nimfę, która jest bardzo podobna do postaci dorosłej, ale jest mniejszą od samicy. Nimfa przytwierdza się do nowego żywiciela (króliki, zające, dziki i domowe przeżuwacze), pije z niego krew przez tydzień, opuszcza go i po okresie spoczynkowym linieje w samca lub samicę, która żeruje na jeszcze jednym żywicielu. W tym przypadku, kleszcz pastwiskowy w czasie rozwoju zmienia żywiciela trzy razy i pobiera pokarm trzy razy; każde stadium zasadniczo żywi się tylko raz.

Rozwój kleszcza pastwiskowego jest bardzo powolny. W niesprzyjających warunkach (nieodpowiednia temperatura, wilgotność, brak żywicieli) rozwój może być wydłużony nawet do 4 lat. Jest to możliwe dlatego, że kleszcze są bardzo odporne na głód i niesprzyjające warunki środowiska.

Kleszcz pastwiskowy przebywa najczęściej w lasach liściastych i iglastych, a także na porośniętych krzewami łąkach i pastwiskach. Rozmieszczony jest w okolicy bardzo nierównomiernie. Są stanowiska silnie opanowane przez pasożyta, obok których są miejsca całkowicie od niego wolne.

Zwierzęta są szczególnie silnie napastowane w dwóch okresach: wiosennym (koniec IV i V) oraz jesiennym (od końca VIII do początku października). Kleszcze wyszukują swoją ofiarę za pomocą węchu, którego dobrze rozwinięte narządy znajdują się na odnóżach. Gdy kleszcz przedostanie się na ciało zwierzęcia, wówczas przebija skórę ostrymi szczękoczułkami i w to przecięcie wciska je razem z wyrostkiem aparatu gębowego.

Ślina kleszcza pastwiskowego zawiera substancje drażniące skórę. Ukąszenie wywołuje świąd oraz odczyn zapalny, jednak bez poważniejszych skutków. Po odpadnięciu kleszcza pozostają w skórze zmiany, które z czasem ustępują.

Kleszcze są bardzo niebezpieczne dla ludzi, zwierząt domowych i dzikich z innego powodu: są rezerwuarem i przenosicielami groźnych zarazków. Z kleszcza pastwiskowego wyizolowano pałeczki tularemi, zarazki brucelozy i piroplazmozy bydła i koni, a także wirus gorączki kleszczowej. Kleszcz ten jest wektorem wirusa kleszczowego zapalenia mózgu i krętek, które wywołują boreliozę, bardzo groźną chorobę ludzi.

Drugą groźną chorobą roznoszoną przez kleszcze jest borelioza, którą wywołują krętki. Okres wylęgania się choroby trwa do 3 tygodni, dlatego chory nie zawsze wiąże choroby z ukąszeniem przez kleszcza. Pierwszym objawem tej choroby są zmiany skórne w postaci rumienia rozszerzającego się wokół miejsca ukąszenia przez kleszcza. Dalszy przebieg choroby dotyczy zmian objawowych w układzie nerwowym, krążenia i stawów i zawsze ma charakter przewlekły. Leczenie boreliozy jest długie i trudne.

W terenie należy nosić odpowiednią odzież: długie spodnie, koszulę lub bluzę z długimi rękawami, skarpety i dobre obuwie. Ubrania powinny być w kolorze ciemnym, najlepiej zielonym. Zaleca się stosowanie repelentów, czyli środków odstraszających kleszcze, którymi należy powlec osłonięte części ciała i zastosować bezpośrednio na powierzchnię ubrań.

Po powrocie do domu, należy dokładnie obejrzeć ciało, czy na nim nie ma przyczepionych kleszczy. Znalezionego na ciele kleszcza należy delikatnie usunąć pęsetką, ostrożnie, bez kręcenia, aby go nie uszkodzić. Nie należy go smarować olejem, kremem, masłem, lakierem do paznokci, benzyną, naftą, czy … dotykać zapalonym papierosem, gdyż podrażniony i dręczony w ten sposób kleszcz wydziela do rany dużo śliny, która może być zakażona. Nie ulega wątpliwości, że „zabiegi” te ułatwiają jego usunięcie, ale są bardzo niebezpieczne.

Aby ograniczyć liczebność kleszczy w najbliższym nam środowisku – w naszych ogródkach przydomowych, działkowych i ich okolicy, należy wykonać opryskiwanie produktem biobójczym przeznaczonym do zwalczania kleszczy.

Substancją aktywną produktów biobójczych może być permetryna. Permetryna należy do pyretroidów o szerokim spektrum działania. W związku z tym jest przeznaczona też do zwalczania much, komarów, karaczanów, pluskwy domowej, mrówek faraona, rybików cukrowych, ryzków. Środek służy także do niszczenia szkodników żywności: wołka zbożowego, mola ziarniaka, mklika mącznego i pospolitej wszędzie omacnicy spichrzanki.

Firma CleanSpot świadczy usługi z zakresy zwalczania meszek za pomocą zabiegu dezynsekcji warszawa. Stosujemy opryski tradycyjne oraz zamgławianie ULV.

Jeżeli borykają się Państwo z problemem meszek polecamy usługi naszej firmy Dezynsekcja Deratyzacja Dezynfekcja CleanSpot.